Het International Centre for Reproductive Health is 25 jaar oud!

Vijfentwintig jaar geleden richtte Professor Marleen Temmerman het International Centre for Reproductive Health op, als antwoord op de International Conference on Population and Development (ICPD) in Cairo in 1994. Het centrum startte eerst aan Universiteit Gent, maar vandaag heeft ICRH...

ICRH+25-vieringen in Kenia
Na de afsluiting van de ICPD25 conferentie in Nairobi heeft het International Centre for Reproductive Health (ICRH) op 15 november 2019 in het Sarova White Sands Hotel in Mombasa (Kenia) haar 25ste verjaardag gevierd, gevolgd door een bezoek aan de ICRHK-locaties op 16 november 2019. Het ICRH werd in 1994 opgericht door prof. Marleen Temmerman, naar aanleiding van de Internationale Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling (ICPD, Caïro, 1994). In Kenia heeft het ICRH projecten in 17 provincies op het gebied van seksuele en reproductieve gezondheid, waaronder HIV/AIDS, seksueel en gender gerelateerd geweld, de gezondheid van adolescenten, moeders en kinderen, en gezinsplanning. De ICRH@25-viering was een geweldige gelegenheid om de afgevaardigden van alle ICRH-afdelingen bijeen te laten komen en de wereldwijde bijdrage van het ICRH aan de lokale en internationale SRGR-ruimte van de afgelopen 25 jaar te evalueren en om de prestaties van het ICRH te vieren met partners, bestuursleden en vrienden. Het ICRHK hield een adembenemend diner ter gelegenheid van de viering van het 25-jarig jubileum. De aanwezigen waren afkomstig van verschillende ministeries van de nationale en lokale overheden, donoren en partners, waaronder van de Technische Universiteit van Mombasa, een langdurige partner van het ICRHK.

Woorden van Griffins Manguro, Landelijk Directeur ICRH Kenia

ICRH+25-vieringen in België
Vijfentwintig jaar... volgens de Verenigde Naties is dit de leeftijd waarop je niet langer als jeugd wordt beschouwd. Het is de leeftijd waarop men verwacht dat je eindelijk je eeuwige formele opleiding hebt afgerond en aan een veelbelovende professionele carrière begint. Het is ook vaak het moment waarop je je afvraagt waar je in het leven staat en welke richting je op moet gaan. Ook zou ik willen reflecteren over waar we vandaag staan met het ICRH en dat doe ik aan de hand van vier letters.
I voor Idealisme. Precies honderd jaar geleden ontving de Amerikaanse president Woodrow Wilson de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn inspanningen om vrede te brengen in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. Hij was een groot voorstander van internationale samenwerking en multilateralisme avant la lettre. Twintig jaar later, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, werden zijn opvattingen echter door wetenschappers als Idealistisch bestempeld, in tegenstelling tot wat zij zagen als de realiteit van de echte wereld, die voornamelijk werd gekenmerkt door eigenbelang en een beperkte wil tot samenwerking.
Ik ben bang dat dit laatste behoorlijk actueel klinkt. Tegenwoordig leven we in een wereld waar internationale samenwerking en multilateralisme opnieuw heel vaak gezien worden als 'idealisme'. Ook in de academische wereld wordt de zin "Wat levert het ons op" steeds vaker het knelpunt in discussies over mogelijke samenwerkingsverbanden. De hardheid van de wetenschappelijke stelling "Publish or perish" en de voortdurende strijd om financiering te verkrijgen zijn voor veel onderzoekers zeer demotiverende factoren.
Desondanks ben ik erg tevreden te kunnen vermelden dat wij, het ICRH, trotse Idealisten zijn. We geloven echt dat we deel uitmaken van een grotere beweging, een beweging die de wereld beter kan maken... hier in België, in Europa en over de hele wereld. Ik zou zelfs durven zeggen dat we soms te idealistisch zijn tot het punt dat we zelfingenomen worden. Inderdaad, we krijgen vaak van collega's te horen dat we vaker "nee dank je wel" moeten zeggen. Maar als je echt ergens in gelooft, dan ga je er toch helemaal voor, toch?
C voor Commitment. In 1994 deden leiders van over de hele wereld in Caïro een belofte. Ze beloofden dat ze de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten serieus zouden nemen en nationale maatregelen en wetgeving zouden aannemen die dit zouden weerspiegelen. Twee weken geleden kwamen de wereldleiders opnieuw bijeen - dit keer in Nairobi - om opnieuw te bevestigen dat ze daartoe bereid waren. Iedereen moest echter toegeven dat de vooruitgang die in de afgelopen 25 jaar werd geboekt, niet voldoende was. Vrouwen sterven nog steeds veel te vaak ten gevolge van zwangerschap of bevalling, diensten blijven voor velen ontoegankelijk en de #MeToo-beweging heeft onthuld hoeveel werk er nog moet worden geleverd in de strijd tegen seksueel geweld. Maar terwijl er ruimschoots bewijs is voor deze bestaande behoeften, groeit de weerstand tegen SRGR snel. Twee dagen na zijn aantreden vaardigde president Donald Trump een beleid uit dat alle betrokkenen bij abortus heeft getroffen; Polen staat op het punt om seksuele voorlichting te beperken en abortus te verbieden; en beleidsmakers in Oeganda proberen de doodstraf voor homoseksualiteit weer in te voeren. Gunta Lazdane, voormalig SRHR-adviseur bij de WHO EURO, noemt vaak een Turkse afgevaardigde met de volgende verklaring:
“Dit negatieve klimaat stelt de inzet van de SRGR-gemeenschap vaak op de proef.”.
Laat me duidelijk zijn: het ICRH is en blijft toegewijd aan haar visie om bij te dragen aan de seksuele en reproductieve gezondheid en deze te promoten als een mensenrecht voor iedereen. Ik zou in het bijzonder onze collega's van het ICRH-Kenya en het ICRH-Mozambique willen benoemen, die voor grote dilemma's stonden bij de keuze tussen Amerikaans geld voor de projecten en het opgeven van werk in verband met abortus enerzijds, of het accepteren van de voorwaarden van de Trump-administratie in ruil voor veel dollars. Ik ben zo trots dat ze de dollars hebben geweigerd, ook al leidde dit tot enorme financiële onzekerheid. Ik denk dat dit een applaus verdient.
R voor Relaties. Meer dan ooit is de wereld één groot dorp geworden... Tegelijkertijd zien we echter dat deze globalisering leidt tot een zekere mate van angst voor het onbekende, waarbij verschillende culturen en opvattingen als potentiële bedreigingen worden beschouwd. Ik hoop oprecht dat we er in het komende decennium in zullen slagen deze houding te bedwingen en dat we op de lange termijn zullen beseffen dat deze reacties vergelijkbaar zijn met die van de boeren in de negentiende eeuw, die dachten dat de opkomst van de trein ertoe zou leiden dat hun koeien geen melk meer zouden produceren.
Maar ook binnen ons eigen land lijken silo's erg moeilijk op te lossen. We zijn ons vaak onvoldoende bewust van wat onze collega's op universiteiten, in het maatschappelijk middenveld en in de beleidsvorming doen en missen daardoor veel kansen op sterke partnerschappen.
Het ICRH is altijd een grote voorstander geweest van sterke partnerschappen. We hebben een internationaal netwerk opgezet dat universiteiten en maatschappelijke organisaties van over de hele wereld verenigt om de kloof tussen onderzoekers, beleidsmakers en maatschappelijke organisaties te overbruggen. Op dezelfde manier hebben we het voortouw genomen in een consortium van Vlaamse universiteiten die een masterprogramma rond Globale Gezondheid hebben ontwikkeld. Het heeft ons 7 jaar gekost, maar ik ben erg trots te kunnen zeggen dat we in September met succes zijn gestart met onze eerste studenten.
Ten slotte, H voor Holistisch. Wij geloven in een holistische benadering van wat we doen. De academie gaat over onderzoek, onderwijs en maatschappelijk bereik. Je kunt het één van het ander scheiden en een toponderzoeker, een zeer inspirerende leraar of een overtuigende activist worden. Maar wij van het ICRH willen dat allemaal zijn. We geloven dat onderzoek alleen nuttig is als het de maatschappij helpt; dat we onze studenten moeten begeleiden bij het wereldwijde gezondheidsonderzoek; en dat ons maatschappelijk bereik moet bijdragen aan ons onderzoek en onderwijs. Wij geloven dat 1+1+1 veel meer is dan drie en zullen in alle drie de pijlers gelijk blijven investeren.
Idealisme, Commitment, Relaties, Holistisch. Dit zijn vier woorden, maar ik had vele andere kunnen gebruiken. Ik zal hier echter eindigen en het aan mijn collega's overlaten om de geschiedenis van het ICRH en enkele van onze prestaties in veel meer woorden uit te drukken, maar ook met beelden die vaak veel meer zeggen dan woorden. Nogmaals hartelijk dank voor uw aanwezigheid en steun in de afgelopen 25 jaar en ik hoop het in 2044 weer met u te kunnen vieren.

Woorden van Olivier Degomme, Landelijk Directeur ICRH Belgium